موقعیت جغرافیایی
گهر از فراز سن بران
گهر شامل ۲ بخش به نامهای گهر بزرگ (کله گهر) و گهر کوچک (کره گهر) میباشد. دریاچه گهر بزرگ حدود یک و نیم کیلومتر درازا و ۴۰۰ تا ۸۰۰ متر پهنا و ۴ تا ۲۸ متر ژرفا دارد. اگر از الیگودرز به سمت گهر بروید ابتدا گهر کوچک را میبینید سپس به گهر بزرگ در مرز شهرستان دورود میرسید ولی اگر از دورود یا ازنا حرکت کنید پس از کمی پیاده روی به سمت کیگوران، الیگودرز به دریاچه گهر کوچک میرسید.
ساحل این دریاچه به جز قسمت مدخل دریاچه (ضلع غربی) و قسمت مقابلاش (ضلع شرقی) که ساحلی ماسهای دارد و برای شنا مناسب است در سایر نقاط دارای ساحلی صخرهای است که برای شنا مناسب نیست. در قسمت پایین دریاچه، جنگلی انبوه وجود دارد که در شرف نابودی است. در قسمت بالای آن نیز جنگلی انبوه وجود دارد که این جنگل هم در معرض خطر نابودی است. از قسمت بالا، جوی آبی به دریاچه میریزد که ادامه آن به دریاچهای دیگر منتهی میشود. با حدود ۴۰ دقیقه پیاده روی میشود به این دریاچه (گهر دوم یا گهر پایین) رسید. عمق آن کم است و ماهیان کف دریاچه را با کمی دقت میشود به خوبی دید. جریان ورودی آب دریاچه ۱۰ فوت مکعب بر ثانیه و جریان خروجی آن حدود ۲۰ فوت مکعب بر ثانیه میباشد. علت افزایش حجم آب خروجی دریاچه وجود چشمههای در قسمت تحتانی آن است.آب اصلی تامین کننده در یاچه از طریق رودخانه ورودی آن یعنی رودخانه تاپلهاست که دارای آبی بسیار خنک ورنگی شفاف و بلورین با بستری مملو از سنگ ریزه یا قلوه سنگ است که بدون افت و با کمی شتاب وارد دریاچه کوچک میشود و پس از طی مسافتی کوتاه وارد دریاچه گهر میشود.
ماههای تیر و مرداد بهترین زمان سفر به این دریاچهاست. یکی از درههای بسیار زیبا اطراف دریاچه گهر به دره نیگاه معروف است که پوشیده از شقایقهای رنگی و لاله واژگون است. منطقه حفاظت شده اشترانکوه در محدودهٔ شهرستانهای الیگودرز و ازنا و دورود واقع شدهاست.
میزان بارش در منطقه
میزان بارش سالانه در منطقه گهر حدود ۹۳۱ میلی متر است که بیشتر بصورت بارش برف میباشد در سالهای پر برف سطح دریاچه یخ میبندد.
پوشش گیاهی
درختان بلوط، بید، بادام، پسته وحشی، گلابی وحشی، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز، و موی وحشی میباشد. گلهای لاله واژگون، شقایق، زنبق و لاله وحشی تاج خروسی و اختر میباشند.
حیات وحش
دریاچهٔ گهر زیستگاه مناسبی برای آبزیان و دیگر حیوانات وحشی است. منطقه حفاظت شده اشترانکوه با حیات وحش متنوع شامل حیواناتی است از قبیل بز، قوچ، آهو، کل، پلنگ، گرگ، گراز، خرس قهوهای، کفتار، روباه، شغال، خرگوش و انواع پرندگان مانند عقاب، کبک، شاهین، تیهو و آبزیان مانند مارماهی، لاک پشت، قورباغه و ماهی قزل آلای رنگین کمان و خال قرمز در این دریاچه زیست میکنند
تاریخچه
غلب اروپائیان و سیاحان این دریاچه را به نام دریاچه ایران میشناسند که این شناخت حاصل معرفی یک زن انگلیسی بنام ایزابلالوسی بیشوپ است که در سال ۱۸۹۰ میلادی توانست مدت ۳ماه در این منطقه تحقیق کرده و هزار کیلومتر راهپیمایی کند ولی باتوجه به اسناد معتبر تاریخی اولین کسی که موفق به کشف دریاچه گهر شد یک زمین شناس اتریشی به نام (آ-رودلر) بود که در سال ۱۸۸۸ میلادی موفق شد نام خود را به عنوان کاشف دریاچه گهر در تاریخ ماندگار کند. اولین و قدیمی ترین تصویر مستند تهیه شده از این دریاچه نیز در سال ۱۸۹۱ میلادی گرفته شدهاست که به یک سیاح فرانسوی بنام ژان ژاک دومرگانتعلق دارد
نحوه شکل گیری
گهر به احتمال زیاد در اثر وقوع زمین لرزهای بزرگ به وجود آمدهاست. این دریاچه بر روی گسل اصلی امروزی زاگرس قرار دارد. بنابراین احتمالاً در اثر جنبش گسل دورود و رویداد یک زمین لغزش سنگ ریزش تشکیل شدهاست
دسترسی
دسترسی به این دریاچه به وسیله خودرو از طریق شهرهای دورود و الیگودرز امکانپذیر است. نزدیک ترین راه برای دسترسی به این دریاچه از مسیر شهرستان الیگودرز است.[۳] راه قدیمی مالرو و عشایری گدار (دره دزدان) است که در فاصله تقریبی ۲۷کیلومتری جاده الیگودرز به شول آباد، به سمت غرب (پل رودخانه مورزرین) تا آغاز تنگ «هولیون» و «تابله» میتوان به دو قسمت «بالادره گهر» و «دره گهر» تقسیم کرد. از ویژگیهای «بالا دره گهر» وجود بیدستانهایی است که در ساحل شرقی دریاچه گهر بزرگ گستردهاست. در هرحال باید اذعان داشت که راه دسترسی مناسب با کمترین پیاده روی نسبت به راههای دیگر همان مسیر الیگودرز (مورزرین- تابله) به گهر است، که بدلایل مختلف از جمله وجود چشمه ساران متعدد و گوارا و رودخانه خروشان و نیز دسترسی و راحتی مسیر یکی از راههای ارتباطی مناسب به شمار میرود. مسیر دورود به دریاچه شمال یک ساعت با خودرو و چهار ساعت و نیم پیاده روی است و مسیر الیگودرز شامل دو ساعت با خودرو و یک ساعت و نیم پیاده روی است. کوهنوردانی که به قلههای اشترانکوه صعود میکنند معمولاً برای رسیدن به گهر از مسیر روستای طیان حرکت میکنند. برای رفتن از مسیر طیان میتوان از راهآهن تهران - خرمشهر استفاده کرد و در ایستگاه دربند بعد از ایستگاه ازنا از قطار پیاده شد. راه رسیدن به دریاچه گهر از شهرستان الیگودرز، تقریبا ۷۰ کیلومتر است که هشت کیلومتر آن، مسیری با شیب ملایم به صورت مالروست، حال آنکه مسیر دسترسی به دریاچه از مسیر دورود تا چشمه خیه، نزدیک ۱۷ کیلومتر جاده آسفالتهاست و از چشمه خیه تا دریاچه گهر، ۱۸ کیلومتر مسافت مالروست و همین سبب شدهاست که بیشتر گردشگران، مسیر شهرستان الیگودرز را برای رسیدن به دریاچه انتخاب نمایند